In dit zomernummer o.a.:
*Zonder plan, zonder route, zonder doel: de innerlijke reis van Tamar Valkenier. Kletsnat, in de stromende regen, was ze zes jaar geleden vertrokken op een te zwaarbeladen fiets,
zonder plan, zonder te weten of fietsen wel haar ding was. Het begin van een reis zonder einde. Fietsend,
te voet, te paard – soms in gezelschap van een ezel, kameel of een medereiziger. Tamar Valkenier is even
terug voor een voettocht door eigen land – open voor elke uitnodiging. Een interview over haar ervaringen, inclusief een reflectie op de waarden van onze Westerse samenleving.
*Leven in een illusie: Ons protest is begonnen aan de keukentafel. Maar iemand is ons voorgegaan: iemand die nog kleiner is begonnen – in haar eentje voor het Zweeds parlement. Tot mijn zeventiende geloofde ik echt dat politici het klimaatprobleem onder controle hadden. Maar toen België aan de zijlijn bleef staan, nota bene op de klimaattop waar Greta Thunberg één minuut spreektijd had gekregen, zeiden wij – Vlaamse scholieren: Genoeg is genoeg. We spijbelen.’ Nynke Laverman interviewt klimaatactiviste Anuna De Wever.
*Mantelzorg op volle zee. Op zijn veertigste stelde Humberto van den Broek zichzelf de vraag: Wat wil ik eigenlijk echt in het leven? Antwoord: De wereld rondzeilen. In 2000 vertrok de Nederlander met een 27-voetertje, levend van bijna niets, wind en water. Op 89-jarige leeftijd liet zijn moeder plotseling weten dat ze met hem mee wilde varen. Tien keer slikken! Een hoogbejaarde dame met pijnlijke artrose en een rollator. Hij ging om! Samen zou het tweetal 25.000 kilometer afleggen. ‘Waar we ook aanmeerden, iedereen was in haar geïnteresseerd.’
48 blz. A4